Ondertussen wen ik steeds meer aan het normale werkritme. Elke ochtend word ik standaard voor de wekker wakker en mijn vrije tijd probeer ik zo optimaal mogelijk in te delen, want het verschil tussen mijn studentenleven en mijn nieuwe, huidige werkleven is groot. Toen ik nog studeerde had ik zeeën van vrije tijd, kon ik doen en laten wat ik wilde, deed ik veel spontane dingen en genoot ik mijn vrijheid.

De omschakeling van mijn studentenleven naar een 40 urige werkweek was groot. Ik zal dan ook liegen door te zeggen dat ik het niet wennen vond. Dat vond ik namelijk wel. En nu ruim twee maanden later, merk ik het steeds meer ‘normaal’ begint te worden, maar op sommige momenten mis ik wel nog steeds mijn vrijheid. Vooral aan het begin vond ik het pittig dat ik nog maar twee dagen (het weekend) vrij had om leuke dingen te doen. Dan gaat de week opeens snel voorbij, want in het weekend moest er ook schoongemaakt worden, boodschappen gehaald worden en andere huishoudelijke taken. Het is nu niet meer ‘ik wil hier, hier en hier naar toe’, maar ‘ik kan hier naar toe en misschien ook nog wel daar’. Om maar even duidelijk te maken dat je opeens voor keuzes komt te staan waar je eerder geen seconde over twijfelde.

De eerste weken dat ik 40 uur per week werkte vond ik dat het moeilijkst. Ik moest een draai vinden in deze nieuwe situatie. Naast het feit dat ik moest wennen aan die 40 uur, moest ik ook wennen aan de baan zelf. Het is wel mijn eerste echte grote mensen baan.

Mijn studentenleven was the bomm

Voordat ik een baan vond, leidde ik een heerlijk studentenleven. Vier jaar lang studeerde ik aan de Hogeschool van Utrecht, en daarnaast was er genoeg ruimte om leuke dingen te doen. Regelmatig boekte ik spontaan een citytrip, bracht ik regelmatig een bezoekje aan verschillende events, blogde ik dagen achter elkaar en was ik bovenal druk met leuke dingen. Een heerlijk leventje was dat. Een leven dat ik nu soms een beetje mis. 😉 Naast het studeren werkte ik als bijbaantje in de kinderopvang. Ik had hiervoor een diploma en dit verdiende niet verkeerd. Als ik twee dagen in de maand werkte, had ik alweer een leuk salaris verdiend door allerlei toeslagen.

Reis de wereld rond

Na 4 jaar behaalde ik mijn diploma en besloot ik dat ik wilde rondreizen door Spanje. Om dit te kunnen bekostigen werkte ik twee maanden fulltime op het kinderdagverblijf waar ik al sinds het begin dat ik hier in Amersfoort woonde, in dienst was. Een ideale oplossing. Toen kwam ik al in aanmerking met een fulltime baan. Toch voelde het toen niet zwaar. Het werk wat ik daar deed en wat ik nu doe, is totaal niet met elkaar te vergelijken. Toen was ik niet moe, nu wel. Nadat de twee maanden voorbij waren, heb ik mijn koffers gepakt en ben ik vertrokken naar Spanje waar ik een toffe rondreis maakte. Ik heb daar alleen maar leuke dingen gedaan en heerlijke genoten van mijn vrijheid. Ik was jong, afgestudeerd, reisde alleen en de wereld lag aan mijn voeten. Een onbeschrijfelijk fijn gevoel. Ik heb dan ook intens genoten van mijn reis door Spanje. Maar ja, aan alles komt een eind. Dus ook aan deze toffe reis.

Zoektocht naar een baan

Eind oktober was ik terug in Nederland. Dat was ook meteen het moment dat ik op zoek ben gegaan naar een baan. Mijn vorige werkgever (het kinderdagverblijf) was in de tussentijd dat ik in het buitenland zat failliet gegaan. Daardoor lag de druk redelijk hoog om een nieuwe baan te vinden. Ik kon wel tijdelijk een baan gaan zoeken in een supermarkt, maar met de gedachte dat ik toch op zoek was naar mijn eerste echte volwassen baan, leek mij dit uiteraard niet handig. Ik vond het wel heel jammer dat het kinderdagverblijf waar ik werkte failliet was gegaan. Ik denk dat wanneer het kinderdagverblijf niet failliet was gegaan en ik daar gewoon nog had kunnen werken, wellicht nog even in de kinderopvang was blijven plakken, voordat ik zo druk op zoek ging naar een andere baan. Maar goed, je weet het niet.

Na twee maanden intensief solliciteren (lees: 15 sollicitatiebrieven & 4 gesprekken per week), vond ik een baan. In Soest. Bij een PR bureau dat zich specialiseert in ICT, HR & technologie bedrijven. Het vinden van een baan ging sneller dan verwacht. Hierdoor werk ik sinds januari 2016 40 uur per week. Juist doordat ik zo snel een baan vond, heb ik natuurlijk ook al eerder de mogelijkheid om mijzelf te ontplooien en veel dingen te leren. Dat is veel beter dan thuis zitten en sollicitatie brieven sturen. Daarnaast zit aan die fulltime baan ook een mooi salaris gekoppeld. Dat is weer iets anders dan een studenten budget.

Al met al mag ik natuurlijk niet klagen. Ik heb in vier jaar tijd mijn HBO diploma bepaald, veel leuke dingen gedaan, een toffe rondreis gemaakt en binnen twee maanden een baan gevonden. Dat is iets waar ik uiteraard heel blij mee ben. Toch ben ik iemand die nogal gehecht is aan het vrijheid, dus hier moet ik de komende tijd een goede verdeling in maken, dan komt dat vast wel goed.

Lifestyle Persoonlijk Studentenleven