You have no items in your cart. Want to get some nice things?
Go shopping
In mijn Happy Moments van de afgelopen week hebben jullie al kunnen lezen dat ik de afgelopen tijd niet lekker in mijn vel zit. Ik voel mij al een tijdje niet zo lekker en ben daarom vorige week naar de dokter geweest. Ook zit ik een beetje in een negatieve vibe, terwijl daar helemaal geen aanleiding voor is. Tijd om te kijken waar dit vervelende gevoel vandaan komt.
Het is tijd voor het vierde artikel in de reeks Generatie Y, mijn generatie. Zoals ik al eerder vertelde leven we in een snelle maatschappij waar mensen geen tijd hebben om te wachten en de sky de limit is. Hierdoor heb ik heel sterk het gevoel dat het nooit genoeg is en het altijd beter kan of dat ik meer wil. Daardoor kijk ik vaak naar de dingen die ik niet heb, dan naar de dingen die ik wel heb. Misschien een beetje onduidelijk, dus ik geef een voorbeeld.
Zoals je weet, werk ik fulltime. Hier heb ik bewust voor gekozen. Naast mijn 40 urige werkweek, werk ik ook veel aan mijn blog. Gemiddeld zo’n 15 uur per week. Dat betekent dat ik heel wat uurtjes spendeer aan werk. Daarnaast woon ik samen, probeer ik te sporten en af te spreken met vriendinnen. Hierdoor heb ik heel vaak het gevoel ‘alleen’ nog maar bezig te zijn met werken en geleefd te worden. De momenten dat ik écht niks doe zijn heel zeldzaam. Dit komt mede doordat ik niet stil kan zitten, maar ook omdat ik maar weinig vrije tijd heb. Hierdoor kan ik soms best klagen dat ik maar weinig vrije tijd heb. Hoewel ik dat in principe nog helemaal niet zo erg vind, gaat het om het feit dat ik nu weinig vrijheid heb. Vrijheid om te gaan en staan waar ik maar wil. Ik ben niet de persoon die graag in en hokje geduwd wilt worden, maar ik wil op elk moment – als het nodig is – kunnen uitvliegen. Heb ik zin in een weekendje weg of een dagje te knallen voor mijn blog, dan kan dat alleen in het weekend of ik moet expliciet vrij vragen. Daarnaast heb je nu te maken met 25 vakantiedagen waar je het hele jaar mee moet doen. Dat vind ik soms best lastig.
Ik weet ook wel dat ik 24 ben en niet eeuwig het vrije leven kan leiden en dat de huur en de rekeningen betaald moet worden. En ik snap ook wel dat je geld nodig hebt om te leven. Maar wat ik bedoel te zeggen is dat er meer is dan alleen werken en dat zie ik niet altijd. Ik heb het gevoel dat ik alleen maar leef om te werken, maar dat is niet zo. Doordat ik werk, leer ik heel veel en krijg ik elke maand een leuk salaris.
Door de huidige maatschappij is iedereen online en heb je veel meer mogelijkheden. Ik merk dat ik hierdoor ook dat alles beter kan. Heb ik een goede opdracht binnengehaald of een blog geschreven waar ik veel leuke reacties op krijg, denk ik automatisch: het kan nóg beter. Een vervelend gevoel, want daardoor denk ik dat het altijd nog beter kan. Ik ben niet meer snel tevreden. En dat staat in verhouding met negativiteit en daar wil ik vanaf.
Ik heb besloten om mijn hele mindset om te draaien en uit de sleur te stappen en te kijken naar het positieve en te kijken wat ik (samen met mijn vriend) al allemaal bereikt heb. Beide in het bezit van een diploma, beide een fulltime baan mét vast contract en een mooi salaris en een mooi appartement. Ik bedoel, dit heeft niet iedereen.
Heb jij ook wel eens het gevoel dat het nooit genoeg is?
Ah, ik herken dit wel heel goed hoor. Het is ook lastig om de balans te vinden. En daarnaast is het dan ook nog eens lastig om écht extreem te genieten van die leuke momenten die er dan zijn (omdat je dan misschien ook nog steeds aan je werk denkt). Dat dan toch maar extra proberen te doen :).
Heeeel herkenbaar. Heb er ook al wat over geschreven op mijn blog. Een jaar geleden had ik het heel erg; het gevoel geleefd te worden in plaats van echt 'zelf' te leven. Had het gevoel dat ik alleen aan het werken/eten/slapen was en dan vooral dat 1e. Mijn advies en wat mij helpt/heeft geholpen; probeer voor jezelf goed uit te vinden waar jij gelukkig van wordt. Is dat veel werken of misschien 1 dag minder? Of misschien toch een andere baan? Als je dat weet en vervolgens kunt denken dat het allemaal niet van vandaag op morgen hoeft te veranderen, maar dat dat vanzelf wel komt, dan krijg je wat meer rust (althans ik). En daarbij is het inderdaad zeker heel goed om vaak/vaker stil te staan bij alle fijne dingen!
Ik herken dit maar al te goed. De druk is echt heel hoog. Momenteel studeer ik nog maar op de universiteit merk ik heel erg dat mensen verwachten dat je daarnaast nog in een bestuur zit, meedoet aan allerlei verenigingen en evenementen en werk hebt. Sommige klasgenoten hebben een cv waar je u tegen zegt. Dat is soms best lastig.
Wat goed dat je je mindset omdraait! Dat helpt inderdaad enorm 🙂
Ik schreef vandaag over de druk voelen, misschien heb je daar ook iets aan: http://freelennse.nl/2016/06/voel-je-druk-zo-stop-je-ermee/
Het is nooit genoeg inderdaad, vooral de opties eindeloos zijn en vaak niet allemaal met elkaar te combineren. Het is eingelijk een enorm luxeprobleem om te hebben, hahaa.
Ik herken mezelf heel erg in jouw blog, mooi geschreven. Het is inderdaad lasting om tegenwoordig 'tevreden' te zijn met wat we hebben. En je mag heel trots zijn op jezelf!