You have no items in your cart. Want to get some nice things?
Go shopping
Ondertussen ligt het studentenleven alweer geruime tijd achter mij en werk ik alweer bijna 1,5 jaar fulltime. Iets waar ik aan het begin aan moest wennen. Niet gek als je de studententijd met twee vingers in je neus hebt doorstaan en veel tijd had voor andere dingen. Nadat ik mijn diploma op zak had, was het voor mij een logische stap om op zoek te gaan naar een fulltime baan (oké, ik heb eerst twee maanden gereisd..). Ondanks dat ik soms mijn eigen vrije tijd mis, zou ik voor geen goud willen ruilen met mensen die niet of minder werken..
Of je nu single, getrouwd of samenwoont met je partner; ik vind het logisch dat zodra je je diploma op zak hebt, het tijd is om te gaan werken en zelfstandig te worden. Je eigen verantwoordelijkheid te nemen en zelf te zorgen voor brood op de plank. Daarnaast is het in mijn ogen een logische stap om te kiezen voor een fulltime baan, want je bent immers jong en komt net op de arbeidsmarkt kijken. Het is ontzettend belangrijk om jezelf te blijven ontwikkelen en nieuwe dingen te leren. Zeker aan het begin als je je C.V. moet opbouwen.
Work-a-holic
Zelf werk ik 36 uur voor een baas en ongeveer 20 uur per week voor mijn blog en freelance opdrachten. Daarnaast stopt social media nooit en ben ik ook in het weekend of in de avond nog veel bezig, maar dat vind ik niet erg. Ik vind het heerlijk om te werken en voldoening ergens uit te halen. Begrijp mij niet verkeerd, maar ik zou niet anders willen. Ik zou geen baan van 24 uur per week willen hebben waar ik 3 dagen per week werk en rest vrij zou zijn. Zonde in mijn ogen.
Tijdens de zoektocht naar een baan merkte ik dat leuke banen niet parttime aangeboden worden. Dit stimuleert mensen te kiezen voor een fulltime baan. Of je nu 25, 40 of 65 jaar oud bent: je moet altijd blijven leren. Ik zeg niet dat je je hele leven fulltime moet werken, maar zeker nu het kan, zie ik geen reden om het niet te doen. Als ik kijk naar mijn omgeving zijn er mensen die niet fulltime werken en dat snap ik niet. Je bent jong, de wereld ligt aan je voeten waarom zou je dan in hemelsnaam niet fulltime werken en carrière maken. Als je parttime werkt of alleen blogt, zijn er veel wegen gesloten en loop je dus veel kansen missen.
Edit: carrière maken heeft in mijn ogen niet zo zeer te maken met het feit dat je eindigt in de top van een bedrijf, maar wel dat je steeds meer verantwoordelijkheid krijgt en áltijd blijft leren en jezelf blijft ontwikkelen. Daarnaast moet je iets doen waar je gelukkig van wordt: of dat nu schoonmaken is, advocatuur of online marketing is.
Bloggen als fulltime baan?
Toen ik nog studeerde had ik zeeën van tijd voor mijn blog. Heerlijk vond ik het. Toch merkte ik al snel dat mijn blog zorgde voor te weinig uitdaging. Ik vond het saai om alleen maar blogs te typen en actief te zijn op social media. Je hoeft mij echt niet te vertellen dat er nog veel meer bij komt kijken, want dat weet ik ook. Ik wilde meer. Mijn blog is de afgelopen jaren gegroeid en ik ben ouder geworden. De studententijd is voorbij, nu is het tijd voor het echte werk. Toch zijn er heel veel mensen die net als mij klaar zijn met hun studie maar nog steeds een beetje ‘aanklooien’. Veel mensen hebben nog nooit een échte fulltime baan gehad die aansluit bij hun opleiding.
Bloggers zijn luxe poezen
Je ziet veel middelgrote bloggers die redelijk verdienen met hun blog, maar nog nooit een fulltime baan hebben gehad of voor een baas gewerkt. Bijbaantjes tellen uiteraard niet mee, het gaat om een échte baan mét uitdaging. Als blogger weet ik dat je altijd ‘aan’ moet staan, omdat je altijd in de schijnwerpers staat, veel privacy weggeeft en vaak in het weekend werkt, maar kom op heij. Is het niet een tikkeltje verwend gedrag? Er zijn maar weinig bloggers die meer dan 40 uur per week werken. Daarnaast is het in mijn ogen ook naïef. Je zult écht niet tot je 70ste blijven bloggen. Het is goed om ergens ervaring op te doen en een C.V. op te bouwen. De commnity die je met je blog en social media hebt opgebouwd is heel waardevol, maar hoe duurzaam is het? Wat kun je ermee over 10 of 20 jaar? Ik vind hoe dan ook, wat je achtergrond ook is, dat het maken van carrière, werken bij diverse bedrijven om zo in verschillende keukens te kijken, ontzettend leerzaam en waardevol. Het is anders als je een eigen bedrijf hebt met een aantal mensen in dienst, maar sommige mensen leven in een Luilekkerland en beseffen dat niet.
Disclaimer
Ik schrijf dit artikel niet omdat ik jaloers ben op andere bloggers die meer verdienen, een grote bereik hebben of wat dan ook. Nee, ik zou zelfs voor geen goud willen ruilen zoals ik eerder zei. Het is meer om je bewust te maken van je toekomst. Het werken voor een baas eist discipline en nog veel meer vaardigheden. Ik deel mijn struggles en mijn onbegrip over deze situatie, simpelweg om de reden dat ik mij totaal niet kan voorstellen hoe het is om zo weinig te werken. Ik heb prikkels nodig en ik wil nieuwe dingen leren, anders vind ik het al snel saai. En stil zitten is niet voor mij weggelegd, daarom dat ik zoveel werk.
Iedereen moet doen en laten wat hij of zij wil. Dit artikel betreft mijn mening en mijn kijk op het maken van carrière. Ik vind het maken van carrière heel belangrijk, maar begrijp dat iedereen daar anders in staat.
Vind jij het ook belangrijk om carrière te maken?
Volg mij op Bloglovin, Instagram, Facebook, Twitter en Pinterest
Ik vind het zeker belangrijk om carrière te maken! Maar ik vind fulltime bloggen en dus eigenlijk een eigen onderneming runnen ook carrière. Zelf lijkt het me heel eng om de zekerheid van een baan op te geven, dus ik ben blij dat ik binnen mijn nieuwe baan ook heel ondernemend kan zijn ?
Ik vind dat er een degelijk verschil tussen een beetje bloggen en een eigen onderneming. Daarom komt in mijn ogen veel meer bij kijken. Heb je een blog en mensen in dienst of verdien je veel geld zoals Mascha van Beuatygloss? Dan is het een heel ander kaliber.
Werken is voor iedereen anders. Één ding staat vast; Werken voor je centen. Of iemand wil bloggen, vloggen, zelfstandige is of voor een baas werkt. Het is maar net wat iedereen wil en wat een ieder kan. Denk dat we ook in een tijd leven waarin werk veranderd. Vaste banen zijn er tegenwoordig niet, veel mensen werken op basis van 0 uren en beginnen eisen te stellen aan vrijheden. Niemand wil tot zijn dood werken.
Persoonlijk maak ik mij niet druk om een pensioen en een AOW. Ik leef zoals ik nu leef. Ik verdien mijn geld en ja, ik verdien heel weinig maar voldoende om mijn huur, lasten en eten te kunnen betalen. Gelukkig leef ik zuinig en hou ik geld over voor op mijn wereldreis rekening.
Ja, werken moeten we allemaal maar hoe en wat, zolang een ieder zijn of haar geluk maar een eigen invulling kan geven.
Absoluut: je moet werken voor je centen! Klopt, de tijden veranderen en de jonge generatie (ik) hecht totaal geen waarde aan een vast contract. Je wisselt toch snel van baan. Ik vind het belangrijk, zeker als je jong bent en net de opleiding afgerond hebt, dat je ervaring op doet en carrière maakt. Echter is dit mijn mening en moet iedereen zelf weten hoe of wat.
Natuurlijk mag iedereen een mening hebben, zal daar niemand op aanvallen. Maar een carrière is een levensloop. Dus in de praktijk is carrière altijd bij dezelfde, je ontwikkelen binnen voornamelijk één bedrijf. Wat voor werk ik doe, is voor mij niet meer relevant. Natuurlijk iets wat je leuk vind om te doen, wat aansluit op je studie maar noodzaak? Neen. Ik werk om een mooi leven te hebben, verdienen om ook van mijn vrijheid te genieten. Een carrière zal mijn vrijheden alleen maar in de weg zitten.
Carrière maken is je blijven ontwikkelen. Dat kan oo vele vlakken.
Toen ik van de academische wereld een carrièreswitch maakte naar het onderwijs, zagen vele dat als een stap terug. LAAT MIJ ZELF BESLISSEN. Onderwijs klinkt als een eindpunt, maar ik blijf ambities hebben en mezelf én mijn omgeving stimuleren.
Je moet doen waar je gelukkig van wordt, maar jezelf blijven ontwikkelen op wat voor manier dan ook is het belangrijkste!
Ik ben het met je eens dat je moet doen waar je gelukkig van wordt en dat je jezelf blijft ontwikkelen. Dat zijn voor mij ook punten die erg belangrijk zijn. Ik ben zelf enorm ambitious maar weet ook dat ik geen onrealistische doelen moet stellen m.b.t. mijn werk. Ik werk fulltime en werk daarnaast als hobby aan mijn blog, omdat ik daar gelukkig van wordt. En daar ben ik heel blij om! 🙂 Ik weet wel dat als ik bijvoorbeeld 4 dagen in de week zou werken ik meer tijd over zou hebben om andere ideeen uit te werken, maar ik ben blij met hoe het nu is. Zo doe ik aan twee kanten ervaring op en blijf ik scherp. 🙂
Precies, dat vind ik ook. Ambitie en jezelf blijven ontwikkelen is ontzettend belangrijk!
Ik mis mijn studententijd en de bijbehorende vrije tijd wel, hoor. Verder vind ik dat je redelijk denigrerend over fulltime bloggers praat. Juist omdát ze het niet voor de rest van hun leven kunnen doen, vind ik dat ze er nu voor de volle 100% voor moeten gaan. Fulltime bloggen is in mijn ogen trouwens evenzeer een carrière.
Ik ben geen carriere vrouw, maar werken is wel heel erg belangrijk, want ja je moet werken voor je centen!
Absoluut, daar ben ik het mee eens. Zodra je je maar blijft ontwikkelen is het goed.
Ik vind bloggen niet altijd een luilekkerbaantje. Sommige bloggers zijn chronisch ziek, zo ook ik. Ik zou liever gewoon ergens anders werken, maar bij iedere baan gaat het fout. Dus blog ik en doe ik freelance opdrachten. En natuurlijk vind ik mijn blog leuk, maar ik mis ook het contact met anderen op de werkvloer en ritme.
Mijn studententijd is al heel lang geleden. Ik heb na mijn diploma ook een baan gevonden en heb lange tijd voor een baas gewerkt. Toch ben ik blij dat ik niet altijd 40 uur heb gewerkt en ben ik ook heel blij dat ik bijna 9 jaar geleden de kans kreeg om thuis te blijven voor de kinderen.
Zie het zelf wel ietsje anders: ik werk heel hard voor mijn opleiding, gaat zeker niet met twee vingers in m’n neus en vind het ontzettend lastig om alle ballen hoog te houden met nog 2 bijbanen ernaast. Kijk er naar uit om hopelijk als ik afgestudeerd ben eerst een jaartje part time te werken. Of ik dan een luxe poes ben? Nee, vind ik niet. Zolang ik een fijne baan heb en mijn vaste lasten kan betalen (en natuurlijk leuke dingen kan doen!) vind ik het helemaal goed.
Bedankt voor je reactie. Iedereen heeft zijn eigen mening/visie over het maken van carrière en dit is de mijne. Dat hoeft uiteraard niet te betekenen dat jij het daarmee eens moet zijn. Ik denk dat het niet verstanding is om niet meteen vol aan de bak te gaan. De waarde van je diploma wordt veel minder. Wil je alsnog een jaar iets minder doen? Kies dan voor een sabbatical, dan heb je en ervaring en een baan en geld. Maar ach het is maar goed dat iedereen anders is. (:
Eerlijk gezegd ben ik het niet met je eens.. Ik snap wat je probeert te zeggen, maar niet voor iedereen is carriere maken wat ze willen. Heel veel mensen weten na hun studie niet eens wat ze willen óf komen niet aan de slag, voor niet elk beroep liggen de banen voor het oprapen. Ik ben toen ik nét 21 was meteen fulltime gaan werken en achteraf heb ik daar juist spijt van. Ik was liever nog wat meer van de wereld gaan zien en ik had liever uitgezocht wat ik nou écht wil doen.
Ik wil niet zeggen dat fulltime werken meteen wel/niet goed is, maar ik denk dat het voor iedereen verschillend is. Voor sommige mensen is het hebben van een parttime baan voldoende om voor hem/haar op zijn/haar manier carriere te kunnen maken, bijv. leerkrachten zijn niet altijd elke dag nodig. Daarnaast hebben sommige mensen meerdere ambities/passies naast het werken. Als je ervoor kiest om niet fulltime te werken en dus naast je werk andere dingen te kunnen doen die je leuk vindt, dan moet je dat uiteindelijk zelf weten toch..
Wat je over bloggers zegt snap ik echt totaal niet. Juist jij zou moeten weten hoe hard werken het is en hoeveel tijd fulltime bloggers dus kwijt zijn in hun blog, wat het absoluut een fulltime baan maakt. En nee, het zal misschien niet nog 20 jaar doorgaan, maar ze ontwikkelen wel onwijs veel skills op het gebied van marketing, communicatie, pr, fotografie etc., wat uiteindelijk door praktijk -en dus werkervaring als ondernemer- nog steeds kan helpen in je carriere.
Ik snap waar je heen wilt met dit stuk, maar voor mijn gevoel ben je nu vooral denigrerend naar mensen die niet fulltime werken of die bloggen, waarbij je eigenlijk aangeeft dat die mensen ‘dom’ bezig zijn. (nee, ik voel mezelf niet aangesproken, dus daar komt dit niet van). Jammer, mijn beeld over jou en hoe ik je ken veranderd hierdoor wel een beetje..
Anyway, ik las je stuk (en zag wat comments op fb) en wilde dit graag kwijt. Niet om tegen je in te gaan of iets, maar wel om te laten zien dat je misschien een tikje eenzijdig denkt en omdat het goed is om te beseffen dat niet alles voor iedereen is weggelegd en voor iedereen hetzelfde werkt. Als het zo makkelijk zou zijn, zouden veel meer mensen immers een fulltime baan hebben nu denk ik.. 😉
Hi Alexandra! Allereerst bedankt voor je uitgebreide reactie! Ik begrijp dat niet iedereen carrière wilt maken, en ik zeg ook niet dat je dat persé moet doen. Echter vind ik persoonlijk dat wel normaal en carrière maken kan ook als schoonmaker of als hovenier. Ik vind dat je jezelf moet blijven ontwikkelen en zelfstandig moet zijn zonder hulp van ouders of vriend. Ik vind het belangrijk om een goede baan te hebben met veel verantwoordelijkheid. En juist omdat het voor zo ‘normaal’ is, kan ik mij niet zo goed indenken dat je dat niet wilt. Ik kan mij niet indenken dat je niet fulltime werkt, maar drie dagen en vervolgens thuis te schillen. Ik kan dat niet, maar zou het ook niet willen.
Qua banen weet ik dat ze niet in elke sector voor het oprapen liggen. Maar er is een verschil qua solliciteren: hoeveel sollicitaties stuur je en solliciteer je door het hele land? Als je écht een baan wilt, vind je die wel: al moet je 25 brieven per week sturen en verhuizen naar de andere kant van het land of zelfs buitenland. Als je écht wil, vind je het wel.
Begrijpelijk dat je niet wist dat je precies wil, maar je kunt toch ook een sabbatical nemen? Dan heb je tenminste al ervaring, geld en kennis opgedaan. Ik ben van mening dat je zodra je je diploma hebt behaald, zo snel als mogelijk aan de bak moet. De eerste baan is van levensbelang. Hoe langer je niets doet, hoe minder waard het wordt en hoe minder makkelijk je een baan vindt.
Zeker weet ik dat het hard werken is en het echt niet komt aanwaaien, maar ik vind ook dat het heel erg ophemelt wordt. Natuurlijk lees je over marketing, PR, communicatie en fotografie, maar het is allemaal van een ander niveau dan wanneer je voor een baas werkt. Ik heb zelf gemerkt dat het bedrijfsleven een stuk pittiger is en lang niet altijd lang leven de lol. Ik noem bloggers niet dom, maar ik vraag mij wel af als je als kleine of middelgrote bloggers alleen maar blogt of dat verstandig is. Stel bloggen valt weg, dan moet je gaan solliciteren voor een baan, terwijl je nooit eerder voor een baas hebt gewerkt met een volwassen fulltime baan. Ik weet dat je blog waarde heeft, maar je kunt het niet vergelijken met iemand die vijf jaar voor een baas heeft gewerkt. Dat is mijn mening en daar zullen mensen vast ook anders overdenken.
Als je een blog hebt zoals Beautylab is dat uiteraard anders, want zij is zo groot en doet nog veel meer dingen naast haar blog.
Ik zeg niet dat iedereen dat moet doen, maar dit is mijn mening en mijn visie. Ik vind dit belangrijk, maar besef mij maar al te goed dat niet iedereen daar zo over denkt.
Goed artikel meid! En ik ben het helemaal met je eens: ik zou nooit fulltime bezig willen zijn met mijn blog en daar al mijn inkomsten afhankelijk van laten zijn. Het is toch juist leuk dat je anno 2017 de mogelijkheid hebt om juist met verschillende dingen aan de slag te gaan? 🙂 Ik verdien overigens ook minder met mijn blog dan ik zou kunnen, omdat ik veel dingen weiger die dan toch nét niet bij mij passen. Als je inkomsten enkel afhankelijk zijn van je blog maak je misschien wat gemakkelijker de keuze om iets wel te doen terwijl je het anders niet zou doen.
Ik werk nu zo’n 15 jaar en heb altijd fulltime (38 – 40 uur) gewerkt. Ik ben dus niet anders gewend, je wordt er erg efficiënt van! Een schoonmaakster heb ik niet, boodschappen doe ik zelf en koken ook. Tijd voor mijn blog (en daarvoor vrijwilligerswerk) is er altijd geweest. Daarnaast sport ik veel en heb ook nog tijd voor vrienden en een relatie.
Wat ik niet doe? Tv kijken. Zouden meer mensen moeten doen 😉
Je hebt een goede blogpist geschreven.
Full-time werken is een keuze en je prioriteiten stellen. Sommige jonge mensen werken part-time omdat je andere bezigheden hebt. Ik ben zelf heel
Ambitieus en voldoening uithalen vind ik heel belangrijk. Of ik mezelf full-time zie werken als ik klaar ben met mijn studie dat weet ik niet. Wat ik belangrijk vind is wat je doet is je passie volgen en jezelf blijven ontwikkelen. Dat kan part-time of full-time. Leuk artikel en leuk om te lezen waar jij je mee bezighoudt. Studeren is heerlijk maar als je klaar bent komt toch weer iets anders op je pad.
Ik heb serieus moeite met deze zinnen: “Ik zou geen baan van 24 uur per week willen hebben waar ik 3 dagen per week werk en rest vrij zou zijn. Zonde in mijn ogen.”
Voor jou mag dat misschien gelden, en dat is prima, maar full time werken is niet iets wat iedereen op kan brengen. Twee vriendinnen van me zijn begin 20 en zitten thuis met een burn out en zelf heb ik door omstandigheden naast mijn studie ook zoveel gedaan dat ik overbelast raakte. Minder doen is voor mij echt key om mentaal in balans te blijven! Ik heb een tijd lang 24 uur in de week stage gelopen en samen met de reistijd die daar bij kwam was ik daar echt kapot van. Ik weet niet of ik ooit een full time baan zou kunnen hebben zonder in het weekend als een dood vogeltje op de bank te liggen. Door mijn opvoeding en mensen in mijn omgeving die full time werken ook de norm vinden krijg je al snel het gevoel dat wat ik doe niet goed genoeg is, terwijl die grenzen voor iedereen anders liggen. Ik zou het fijn vinden als daar maatschappelijk gezien meer ruimte voor zou zijn.
Ik besef dat dit niet de primaire boodschap van je artikel is, maar zou het toch graag even onder je aandacht willen brengen.