You have no items in your cart. Want to get some nice things?
Go shopping
Daar ben ik weer met een update met betrekking tot mijn sollicitatie procedure. Zijn jullie de updates al moe? 😉 Ik merk dat het voor veel mensen heel herkenbaar is wat ik mee maak tijdens het sollicitatie proces, daarom dat ik het extra leuk vind om mijn ervaringen ook met jullie te delen. Laten we beginnen.
Op dit moment ben ik ruim twee maanden écht aan het solliciteren. Sinds twee maanden struim ik regelmatig (bijna dagelijks) vacature sites af, om op zoek te gaan naar die ene gave baan. Alleen die ene gave baan heb ik nog niet gevonden, maar ik weet zeker dat die er komt.
Solliciteren is een proces met ups and downs. Ik bedoel, tijdens het sollicitatie proces mag je op gesprek komen of niet en mag je door het naar het tweede gesprek wel of niet. Je kunt niet alleen maar ups meemaken, want dat zou betekenen dat je binnen no time een baan gevonden hebt en dat is niet zo.
Wat ik gemerkt heb tijdens het solliciteren is dat wanneer je een goed gevoel hebt over je sollicitatie (brief) bij een bedrijf of zelfs bij je eerste gesprek dat helemaal niks zegt. Ik heb al verschillende keren meegemaakt dat ik heel positief was over een gesprek en ook het gevoel had dat het wederzijds was, maar dat ik uiteindelijk toch werd afgewezen. Dat is wennen. Als je de eerste keer wordt afgewezen bij een bedrijf waar je een goed gevoel over had, is dat oké. De tweede of derde keer is ook nog wel te accepteren, maar als je voor de vierde keer wordt afgewezen als je het niet verwacht, is dat niet fijn. Het is voor mij niet heel bevorderlijk voor mijn zelfvertrouwen. Ik ga twijfelen, deed ik het wel goed genoeg? Heb ik wel genoeg mijn best gedaan?
Over het aantal gesprekken dat ik de afgelopen maanden heb gevoerd hoef ik niet te klagen. Ik heb denk ik al zo’n 20 sollicitatie gesprekken heb gevoerd. Best veel als je erover na gaat denken. Soms heb ik een tweede of derde gesprek bij een bedrijf en anders krijg ik na mijn eerste gesprek te horen dat ik het niet geworden ben.
Afgelopen vrijdag had ik last van een sollicitatie dip. Geen idee of dat ook echt bestaat. De afgelopen week had ik weer een aantal sollicitatie gesprekken gehad. Eentje ging heel goed en ik had er een heel goed gevoel over, toen ik afgewezen werd was dat wel een tegenslag. Op zo’n moment is solliciteren even niet meer leuk, maar wanneer je positieve feedback krijgt, geef dat je ook weer doorzettingskracht om die toffe baan te vinden. Echter merk ik dat ik het solliciteren zelf, dus de gesprekken voeren, wat minder leuk begin te vinden. Het is niet alleen dat ik heel veel tijd kwijt ben door het reizen, maar het is ook niet echt heel leuk om jezelf voor de 21ste keer te moeten voorstellen en te moeten vertellen waarom jij geschikt bent en goed past binnen het profiel. Maar goed, we blijven volhouden. Het is voor een goed doel.
Geduld is een schone zaak, zeker tijdens het sollicitatie proces en die baan die komt er wel! Dat weet ik zeker!
Ooh dit is zo frustrerend. Enerzijds wel al heel goed dat ze je tenminste uitnodigen en dat je soms zelfs meerdere gesprekken hebt, maar anderzijds is het des te hard als ze je na al die moeite en hoop afwijzen… Ik begrijp dat je het op de duur echt even beu bent. Ik heb het ook even meegemaakt maar heb gelukkig redelijk snel een (tijdelijke) job gevonden… Veel succes nog!
Wat vervelend dat je afgewezen bent, snap je heel goed en het is demotiverend! Maar gewoon aan de positieve dingen denken en je komt er echt wel! Koppie omhoog!
Sollicitatie-dips bestaan echt. Been there! Ik heb momenteel wel een leuke baan, maar allesbehalve mijn droombaan. Dus ook ik solliciteer gewoon verder. Je krijgt ook echt soms de stomste afwijzingen. Zo heb ik een keer gehoord na het tweede sollicitatiegesprek dat ze me een fantastische kandidaat vonden, met de juiste kwaliteiten, maar dat ze me nog een beetje jong vonden en dat ze daardoor dachten dat ik daar niet 'voor altijd' zou blijven. Kut smoes dus, haha. Het is heel vermoeiend en onzeker, maar kom op. Je kan het! X
Ik ben nu niet intensief aan 't solliciteren aangezien ik nog deeltijds studeer. Maar in het afgelopen jaar heb ik toch enkele keren een brief uitgestuurd voor jobs die ik mezelf écht zag doen en ik ben zelfs nog nooit op gesprek gemogen… Ik vraag steeds hulp aan iemand die sollicitatietrainingen geeft, en zij is ook telkens verbaasd dat ik zelfs niet op gesprek mag. Je doet het dus zeker niet slecht 🙂
Ik heb ook een sollicitatie-dip gehad omdat ik best wel veel afwijzingen kreeg. Ik vind het jammer dat bedrijven vaak 5 jaar ervaring willen hebben van iemand die nog jong is… bijvoorbeeld maar dat kan toch niet joh? Ik vind dat bedrijven de jongeren een betere kans moeten geven
ik heb ook een maand goed moeten zoeken naar de juiste job
echt heel hard tegenwoordig en ook heel vaak dat de job helemaal niet lijken zoals ze zijn beschreven, dan voelde ik mij ook zo bedrogen
liefs
Karlien
Heel herkenbaar en wat leuk dat je hier zo open over bent. Al 20 gesprekken is echt wel heel goed maar inderdaad, die afwijzingen zijn toch ook stom en ik kan me ook voorstellen dat jezelf voor de zoveelste keer voorstellen ook niet echt en pretje is. Ik merk bij mijn eigen sollicitaties dat ik gewoon nét niet goed op het gewenste profiel pas. Zelfs als ik al een of meerdere gesprekken heb gehad. Dat ligt dus niet aan mij, maar aan het profiel!
Als je denkt dat het wederzijds is, is dat misschien ook wel zo. Die persoon aan de andere kant van de tafel vindt jou dan tof. Alleen, zij zijn wellicht niet de enigen die gesprekken afnemen. En dan moet je tijdens een vergadering overleggen met elkaar wiens 'favoriet' het uiteindelijk wordt…
Oh zo verschrikkelijk die hele positieve gesprekken en dan toch in eens afgewezen worden! zoo balen! Naise dat je al zoveel gesprekken gehad hebt! ik zit een half jaar thuis en heb er nog maar 3 gehad.. =[