You have no items in your cart. Want to get some nice things?
Go shoppingviraal. Ik werd overspoeld door reacties, berichten en e-mails.
Wauw, dit had ik niet verwacht en zeker niet omdat het pas een dag ná de
publicatie viraal ging. Ik ben ontzettend dankbaar voor alle uitgebreide en waardevolle
comments die ik die dag ontvangen heb.
steden Barcelona, Valencia en Madrid toe, maar ondertussen heb ik mijn reis
vervolgd naar het zuiden van Spanje. Ik heb een bezoek gebracht aan Sevilla,
Malaga, Granada en een aantal omringde dorpen. Zoals ik al
verwacht had – ook aan de hand van de reacties – was de situatie in het
zuiden van Spanje alleen maar erger.
mijn rondreis geschrokken ben. Ik ben geschrokken hoeveelheid mensen die in
Spanje op straat leven. De armoede is veel groter dan ik van te voren ooit had
gedacht. Voordat ik begon aan deze rondreis, was ik al meerdere malen in Spanje
op vakantie geweest. Precies, ‘op vakantie’. Om te genieten, te ontspannen en
vooral om vakantie te vieren. Iets wat ik nu – achteraf – best naïef vind. Als
toerist zie je alleen de mooie en goede dingen van een land, maar wat er
verderop in een dorp, net buiten het centrum of een in een achterbuurt gebeurd, zie je niet. Je ziet het
niet omdat je daar als toerist niet komt, maar ook omdat je het niet wilt zien.
Je bent immers op vakantie en hebt geen zin in narigheid.
Zelf ben ik natuurlijk ook toerist in Spanje, maar ik kom
wel op plaatsen waar je als toerist niet zo snel komt. Het feit dat ik in Madrid
verbleef in de wijk Lavapíes zegt al genoeg. Lavapíes is de bekendste
(Afrikanen) volksbuurt van Madrid. Het is de wijk waar de jongens opgroeiden die in 2004
de aanslagen in Madrid pleegden. Een wijk waar haast
geen hotels of andere toeristische trekpleisters te vinden zijn. Een wijk waar
je als toerist normaal niet zo snel komt, maar ik was er wel en verbleef bij een Spanjaard in huis.
in Andalusie. Een regio die de zwaarste klappen heeft moeten ontvangen tijdens
de crisis. Hoewel ik al schrok van de situatie in de grote steden, werd het in
het Sevilla alleen maar erger.
rondje door de stad. Tijdens dat rondje zag ik een zwerver die op sterven na
dood was. Het was een meneer in de leeftijd van 70 schat ik die er heel erg
slecht uit zag. Hij kon niet meer goed lopen en zag er ongewassen uit. Een koude rilling trok door mijn lijf. Het kan toch niet zo
zijn dat zo’n oude meneer op zo’n verschrikkelijke manier zijn
laatste dagen van zijn leven moet doorbrengen?! Mijn gedachtes sloegen op tilt.
Dit kan tóch niet. Dit kun je toch niet aan zien. Terwijl de politie agenten vrolijk met hun scooter voorbij kwamen en deze man dood leuk op straat lieten
liggen, kreeg ik een brok in mijn keel. Dit kán gewoon niet. Hoe ik graag ik deze
meneer ook wilde helpen, wist ik niet hoe. Dit voorval heeft mij diep
geraakt. Het is moeilijk te geloven, maar helaas de harde realiteit hier in het
zuiden van Spanje. Wederom is het duidelijk dat de sociale voorzieningen niet
hetzelfde zijn als in Nederland.
Door alle reacties op mijn eerste artikel werd ik
gewaarschuwd dat de situatie in het zuiden van Spanje erger zou zijn. Hoewel ik
hoopte dat het niet waar zou zijn, bleek het helaas niet zo te zijn. Het zuiden van Spanje is nóg armer dan de rest van Spanje. Hoewel er ook heel veel rijke mensen in Spanje wonen, is de kloof tussen arm en rijk bijzonder groot. Heb je geluk, dan heb je een baan met een goed inkomen en een prima huis. Heb je pech, dan ben je geen baan/inkomen en krijg je van de overheid ook geen geld en woon je op straat. Zo simpel is het.
keertje om zich heen moeten kijken. Kijken wat we allemaal hebben en hoe de
sociale voorzieningen geregeld zijn. Het leven in Nederland is zó slecht nog
niet en dat wordt soms vergeten. Mijn reis door Spanje heeft mijn ogen geopend.
Verschrikkelijk maar waar.. ik wil er ook niet over nadenken hoe het in andere landen is gesteld, maar dat is super naïef van me, ik weet het. Ik ben deze zomer ook op vakantie geweest naar Kos, ik vierde daar fijn mijn vakantie en ondertussen zag ik vluchtelingen aankomen op bootjes en Grieken stressen om het feit dat ze geen geld uit de pinautomaten konden halen.
Mee eens, helaas de ware (harde) realiteit. Stom dat het verschil zo groot kan zijn.
Ik ben zelf nog nooit naar spanje geweest, maar het idee arm en rijk is niet zo fijn.
De zin: ''zo slecht hebben wij het echt niet'' zeg ik ook soms tegen mijn vriend als die aan het klagen is haha. Maar het is inderdaad verschrikkelijk om te zien hoe slecht sommige mensen het hebben. En dat is ook zeker niet alleen in het buitenland maar jammer genoeg ook in ons eigen land. 🙁
Zeker weten, wij Nederlanders hebben het zo slecht nog niet.
Echt erg om te zien, en zo vreselijk waar… Ik zie hier in Parijs ook veel armoede, maar ik denk dat Spanje er een stuk erger aan toe is, zeker als ik jouw verhaal hier lees.. Ik heb een goede vriendin die altijd in Sevilla woonde, en is verhuisd naar Londen omdat ze na zoveel jaar bij hetzelfde bedrijf met goed geleverd werk zomaar werd buitengezet, met als reden de crisis, en ze na heel lang zoeken niks vond, hoewel ze hoog opgeleid is en veel ervaring heeft… Nu werkt ze in Londen als serveuse om toch geld binnen te krijgen, en zoekt ondertussen werk in haar domein, wat niet evident is, als buitenlander in een vreemd land.. Dus ik kan al wat je zegt beamen, al zie ik het vanuit een andere hoek. Ik heb het contrast rijk – arm nog niet zelf waargenomen, maar de crisis in Spanje maar al te best spijtig genoeg. Over het algemeen héél veel Spanjaarden die naar Engeland trekken omdat hun land hen geen kansen meer kan geven.. Heel goed dat je dit deelt, want ik denk dat er nog veel onwetendheid is over de situatie daar.
XO IMKE | Pastellics
Heel naar om te zien vond ik het. En ja, ik ben het met je eens. Ik denk dat er veel onwetendheid is.
Oh wat goed om dat ook toe te lichten van alle zwervers! Ik had daar nog nooit zo over nagedacht dat er zovelen waren. Wel hele mooie foto's x
Ik woon sinds 2 jaar in Andalusië, er wordt wel degelijk wat gedaan tegen de armoede maar het is behelpen. Jammer genoeg amper armoede preventie. Maar er is veel sociale noodopvang en voedsel/kleding banken en gaarkeukens. Zelf geef ik geen geld aan bedelaars maar koop wel iets te eten en drinken als ze dat willen.Verder wil ik een project opstarten om de mogelijkheid te bieden om gratis te douchen en kleding te wassen.Klagen laat ik aan anderen over,ik doe liever iets concreets.
Bij mij thuis komen familie en vrienden eten en douchen
dat zegt al genoeg.