You have no items in your cart. Want to get some nice things?
Go shopping
Het is al verschillende keren aanbod gekomen; sinds april woon ik samen met mijn vriend en dat bevalt goed. We woonden beide al op ons zelf. Weliswaar in een studentenhuis, maar dat maakt niet uit. Toch hebben we een aantal struggles gehad waar we in het samenwoon proces tegen aanliepen, want ja die studentenkamer van mijn vriend was in geen velden of wegen te vergelijken met die van mij. Voel je het al aankomen..? Juist, hoe richt je een huis in met mensen die beide een totaal andere smaak hebben?
Het studentenhuis
Om bij het begin te beginnen: ik woonde in een groot studentenhuis waar het altijd gezellig was. De woonkamer, de keuken en de badkamer voldeden aan het typische studentenplaatje. Oud en vies: een bij elkaar geraapt zooitje. Mijn kamer daarentegen was een groot verschil. Dat was mijn eigen plekje, mijn eigen mini huisje waar ik trots op was. Daar trok ik mij terug als ik even geen zin had. Een plek waar ik zo’n 4,5 jaar gewoond heb en waar ik een traantje liet toen ik verhuisde. Het was niet alleen definitief het einde van mijn studententijd, maar ik vond het ook lastig om het los te laten. Nu nog steeds – zo’n halfjaar later – denk ik vaak terug aan die geweldige tijd. De kamer van mijn vriend was stoer en mannelijk. Verwacht geen gezellige lampjes of een opgeruimde kamer, maar zeg maar eerder hallo tegen alle stofwolken.
En toen gingen we samenwonen..
Nadat we beide een fulltime baan gevonden hadden, was het toch echt tijd om de studententijd achter ons te laten en op zoek te gaan naar een plekje waar we samen konden verblijven. Na een paar maanden zoeken vonden we een mooi appartement. Het is een prima appartement om te starten, echter is het enkel glas killing. Zeker nu het koud wordt.
Nadat we te horen kregen dat wij de nieuwe huurders waren, zijn we begonnen met het uitzoeken van meubels. We waren pas net aan het werk, dus we hadden geen budget voor dure meubels. Wel merkten we al snel dat de smaak van mij en mijn vriend toch een tikkeltje anders was. Ik hou van gezelligheid, mooie lampen en hippe dingen, is mijn vriend meer van het robuuste, stoere en moderne items. Dat was soms best lastig. Beide hebben we water bij de wijn gedaan en met resultaat.
De inrichting
Hoewel we wel uiteindelijk ver kwamen qua stijl, zijn er een aantal dingen die lastig waren. Zoals iets aan de muur. Ik wilde een schilderij met veertjes, vriendlief een auto om maar een voorbeeld te noemen. Dit gold ook voor lampen. Ik hou van geometrische lampen of lampen met koper van binnen, maar mijn vriend gaat liever voor een simpele lamp met kap. Aaai. We zijn er bijna. Nu moeten we alleen nog een vloerlamp voor naast de bank. Alleen we hebben nog geen lamp gevonden die we beide mooi vinden. Hopelijk komt daar snel verandering in.
Heb jij ook een hele andere smaak dan je vriend/man?
Volg mij via Facebook – Twitter – Instagram – Pinterest
Leuk artikel! Herkenbaar;)
Kan ik me best wel voorstellen dat dit moeilijk is, maar leuk dat het toch is goed gekomen!
Leuk geschreven 🙂 Samenwonen heeft echt z’n voor- en nadelen, ik had ook wel moeite met het opgeven van mijn oude studentenkamertje! Bij ons was t (gelukkig voor mij) zo dat het m’n vriend niet mega veel boeide hoe de inrichting zou zijn, en hij ‘vertrouwde mij wel’ dus we hebben het zo gedaan, hij had het vetorecht als ie iets echt spuuglelijk vond, en als hij iets niet nodig vond (zoals een nieuwe bank die ik per se wilde hoewel we er eigenlijk al 1 hadden) dan mocht ik het er wel neer zetten, maar dan moest ik het zelf betalen, haha. Alleen de eettafel stoelen waren moeilijk: ik wilde graag van die cute houten stoeltjes, hij wilde vooral dat ze comfortabel zaten (dus niet van hout!). Toen we eenmaal stoelen gezien hadden die we beide mooi vonden, waren die hartstikke duur….maar uiteindelijk toch op de kop weten te tikken op Marktplaats!
Grappig maar samen hebben jullie er wel wat moois van gemaakt!
Leuk stukje geschreven, goed om te horen dat het uiteindelijk toch nog gelukt is xx