Woensdag
bezochten we het badhuis Szechenyi. Boedapest staat erom bekend; hun beroemde badhuizen. We wisten niet zo goed voor welke we moesten kiezen.
We twijfelden lang tussen Szechenyi en Gèllert. Uiteindelijk kozen we toch voor Szechenyi. Ik was nog nooit in een zo’n groot badhuis geweest. 

Er waren 15 binnenbaden en 3 buitenbaden. Wel moest ik in het begin mijn
verstand op ‘0’ zetten. Het was er namelijk niet zo schoon als ik Nederland.
Hoewel ik geen smeetvrees heb, vind ik het wel belangrijk dat het schoon is en
dat was het niet overal. Er waren veel, heel veel over behaarde dikke mannen.
Met die mannen zat je dan in hetzelfde bad. Slik..  Hadden
ze zich wel gewassen..? Hoeveel mensen plasten wel niet in het water? Een
aantal vragen waar ik misschien wel iets te lang bij stil bleef staan..
Uiteindelijk kon ik het wel loslaten en mij erover heen zetten. 

Ik heb ervan
genoten en vond het fijn om te badderen. Toch was ik er op enig moment wel
klaar mee. Ik had lang genoeg stil gezeten en wilde weer wat gaan doen.
In het badhuis merkte ik zelf al dat mijn lichaam pijn deed alsof ik verbrand
was. Iets wat niet kon, omdat ik of binnen was of buiten waar geen zon was.
Achteraf bleek dat ik toch niet zo goed tegen het water kon of de minder hygiëne standaard die ze daar hanteren. Ik had namelijk uitslag gekregen van het badhuis. Niemand
anders had er last van, alleen ik. Tuurlijk.. 😉

Ik voelde mij eenmaal thuis gekomen, meer dan
beroerd. Alles deed pijn en ik had het ijskoud. Uiteindelijk na even wat rust
ging het wel. Ik had mijn helemaal schoon gedouched en klaar gemaakt voor de
avond. In de avond aten weer pasta. Haha! We dronken nog wat er gingen weer
naar het hotel. In de avond facetimede ik nog met mijn vriend en kletsten ik
nog wat met het vriendinnetje waarmee ik op vakantie was.